Mimari tasarımın en kritik, fakat çoğu zaman estetik ve mekânsal kaygıların gölgesinde kalan kararı taşıyıcı sistem seçimidir. Deprem kuşağında bu karar, yalnızca kolon–kiriş boyutlarını veya perde yerlerini belirlemekle kalmaz; plan morfolojisinden cephe modülasyonuna, iç mekân serbestliğinden maliyet–zaman–bakım döngüsüne, non-strüktürel güvenlikten MEP (mekanik–elektrik–tesisat) koordinasyonuna kadar tüm tasarım ekosistemini etkiler. Taşıyıcı sistem; mimari hedef performansın (göçmenin önlenmesi—CP, can güvenliği—LS, hemen kullanım—IO) temel belirleyicisidir.
1) Taşıyıcı Sistem Kararının Mimari Dili: “Kütle–Süreklilik–Hafiflik”
Taşıyıcı sistem seçiminde mimari üçlü şiar şudur: kütleyi yönet, sürekliliği kur, hafifliği teşvik et. Kütle büyüdükçe deprem ivmesiyle etkileşim artar; süreklilik (yük yollarının kesintisizliği) göçme senaryolarını sınırlar; hafiflik kat içi ivmeleri ve non-strüktürel hasarı azaltır. Bu nedenle plan kararları ile taşıyıcı düzen erken safhada birlikte düşünülmelidir: balkon–çekirdek–perde aksları, cephe kütleleri, asma tavan ve ağır donatıların yerleri, MEP şaft güzergâhları daha ilk eskizde “sismik akıl” ile eşlenmelidir.
2) Betonarme Çerçeve: Esneklik–Süneklik–Dikkatli Detay
Avantajlar: Yaygın ustalık, malzeme erişimi, mimari açıklıkta görece esneklik. Riskler: Düğümlerde süneklik için donatı detay kalitesi ve yetersizliğinde gevrek davranış; düzensiz planlarla birleştiğinde torsiyon.
Mimari sonuç:
-
Düzenli, dikdörtgen plan; L/Z/T formlar derzle ayrılmalı.
-
Zemin katta geniş açıklıklardan kaçınılmalı; yumuşak kat riskini önleyen ritmik kolon.
-
Cephe açıklıkları dengeli; kısa konsollar (1,20–1,50 m).
-
Non-strüktürel: Asma tavan–aydınlatma–cephenin sismik askı–kayar ankraj ile korunumu.
Ne zaman? Orta katlı (5–10 kat) konut/ofis; yerel imalat gücü yüksek kentler.
3) Betonarme Perde + Çerçeve: Drift Kontrolünün Mimari Karşılığı
Çerçeve davranışına perde eklemek, kat ötelenmesini (drift) kontrol eder; can güvenliği (LS) hedefini kolaylaştırır.
Mimari sonuç:
-
Çekirdek çevresinde süreklilik gösteren perdeler; ıslak hacim ve merdiven hattına dizilim.
-
Perde sürekliliği için plan yalın olmalı; perde—kapı/pencere açıklığı çakışmalarından kaçınılmalı.
-
Zemin katta perdelerin çerçeve ile karşılanması (yumuşak kat önleme).
Ne zaman? Orta–yüksek katlı karma kullanımlar; “non-strüktürel hasar azaltımı” öncelikli projeler.
4) Çelik Moment Çerçevesi: Hafif Kütle, Hızlı İnşa, Düğüm Disiplini
Avantajlar: Kütlenin azalmasıyla deprem etkisinin düşmesi; büyük açıklık; şantiyede hız. Riskler: Düğüm–kaynak–cıvata kalitesine bağımlılık; yangın koruma–korozyon bakımı.
Mimari sonuç:
-
Geniş açıklıklı ofis–kültür yapıları; esnek plan.
-
Cephe hafif—havalandırmalı; ağır taş kaplama yerine kompozit.
-
MEP entegrasyonu kolay (delik–stiffener disiplini ile).
Ne zaman? Ofis, kültür, eğitim yapıları; hızlı teslim gereken projeler.
5) Çelik Diyagonalli (Eksantrik/Çaprazlı) Sistemler: Sönüm ve Düklenecek Enerji
Merkezî ya da eksantrik çaprazlar, deprem enerjisini geniş alanlara yayar. Eksantrik sistemlerde akma bölgeleri kontrollüdür.
Mimari sonuç:
-
Cephede diyagonal ritim tasarım diline dönüştürülebilir.
-
Plan içi dolaşım, çaprazların yerleşimiyle erken kurgulanmalı.
-
İç mekân açıklıkları çaprazların zonlamasına göre biçimlenir.
Ne zaman? Endüstri–lojistik, spor salonu, çok amaçlı salonlar; “düşük sürpriz”li dayanım istenen projeler.
6) Kompozit (Çelik–Beton) Sistemler: Hibrid Verim
Çelik kiriş + betonarme döşeme; çelik kolon + betonarme çekirdek… Performans–zaman–maliyet dengesi güçlüdür.
Mimari sonuç:
-
İnce döşeme–uzun açıklık—net kat yüksekliği kazanımı.
-
Çekirdekte betonarme perde ile drift kontrolü; dış çerçevede moment veya diyagonal.
-
Cephe ankrajları için kayar slotlu detaylar; non-strüktürel güvenlik.
Ne zaman? Yüksek ofis–karma kullanım; kat içi ivme kontrolü aranan projeler.
7) Yığma–Taş–Tuğla: Kısıtlı Özgürlük, Yüksek Dikkat
Yığma sistem; düşük katlı konutlarda ekonomik olabilir, fakat detay şarttır.
Mimari sonuç:
-
Sürekli hatıl/ lintel; köşe kilitleri; açıklıkların dengesi.
-
Katlar arası ahşap/çelik bağ elemanları.
-
Ağır çatı yerine hafif çatı; iç donatı ankrajlı.
Ne zaman? 1–2 katlı kırsal/banliyö; tip proje ve sıkı denetim ile.
8) Ahşap–Hafif Çelik Sistemler: Kütle Avantajı, Detay Disiplini
Ahşap çaprazlı–lamine sistemler ve hafif çelik profiller; kütle–enerji ilişkisini lehine çevirir.
Mimari sonuç:
-
Modüler imalat–sök-tak onarımı; hızlı şantiye.
-
Nem–yangın koruma, bağlantı kuralları şartnameye yazılmalı.
-
Asma tavan–armatur–PV için kayar/ikinci emniyet zorunlu.
Ne zaman? Alçak/orta katlı konut–eğitim–turizm; çevresel hedefleri olan projeler.
9) Çekirdek–Çerçeve Kompozisyonu: Torsiyonu Başta Söndürmek
Merkezi veya eksenden kayık çekirdek, planın torsiyon duyarlılığını belirler.
Mimari sonuç:
-
Çekirdeği mümkünse kütle merkezine yakın konumlandır; iki doğrultuda perde sürekliliği.
-
Asimetrik balkon–çıkmalar simetrize edilmeli ya da derz ile ayrılmalı.
-
Uzun koridorlar yerine avlulu veya iki yönlü dolaşım; yığılmalar azalır.
Ne zaman? Her tipolojide, özellikle yüksek–orta katlı yapılarda.
10) Sismik İzolasyon: Kat İçi İvme Yoluyla Mimariyi Korumak
İzolatörler kat içi ivmeleri düşürerek non-strüktürel bileşenleri ve hassas ekipmanı korur; IO hedefini mümkün kılar.
Mimari sonuç:
-
Dilatasyon köprüleri ve cephe derzlerinde büyük deplasman payı.
-
Giriş köprüleri, peyzaj geçişleri hareketli detay.
-
MEP hatlarında ekstra esneklik ve kompansatör–askı planı.
Ne zaman? Hastane, veri merkezi, komuta; ayrıca yüksek yatırımın kesinti maliyeti yüksek projeler.
11) Ek Sönümleyiciler (Viskoz, MR, Tuned Mass, BRB): Akıllı Destek
Damper ve akortlu kütle sönümleyiciler, deplasman–ivme taleplerini sınırlar.
Mimari sonuç:
-
Damper zonları mimari olarak görselleştirilebilir (didaktik/estetik öğe).
-
BRB çaprazları ritim oluşturur; dolaşım buna göre düzenlenir.
-
Asma tavan ve cephe modüllerinde daha hafif detaylar mümkün olur.
Ne zaman? İzolasyona alternatif/ek; orta–yüksek katlı ofis–konut–kültür yapıları.
12) Düzensizlikler: Taşıyıcı–Mimari Uyumun Kırmızı Çizgileri
-
Yumuşak kat: Zemin katta geniş açıklıklı, camlı hacimler → ritmik kolon/perde ile çöz.
-
Düşey süreksizlik: Üst katta perde olup zeminde yoksa; zeminde çerçeve takviyesi şart.
-
Burulma (torsiyon): Plan asimetrisi, tek yönlü balkonlar → simetrizasyon veya derz.
-
Kısa kolon: Parapet/yarım duvarlar → paraziti ayır, çerçeveyle temasını azalt.
Mimari paftalarda “Düzensizlik Tarama” katmanı kullanmak, erken düzeltmeyi mümkün kılar.
13) Kat Ötelenmesi (Drift) ve Kat İçi İvme: Cephe/MEP İçin Ne Anlama Gelir?
Drift büyüdükçe cephe ve iç bölme birleşimlerinde çatlama/düştü riski artar; kat içi ivme yüksekse asma tavan–armatur–raf düşmeleri görülür.
Mimari sonuç:
-
Cephede kayar ankraj ve modül derzleri; cam–panel boyutları drift’e göre belirlenmeli.
-
Asma tavan sismik askı + emniyet teli; armatürler ikincil emniyetli.
-
MEP’de kompansatör–esnek manşet ve askı aralıkları sarsıntı göz önüne alınarak seçilmeli.
Sistem seçimi (perde, izolasyon, damper) bu riskleri doğrudan düşürür.
14) MEP–Taşıyıcı Koordinasyonu: “İnce Ayar”
Taşıyıcı seçim, MEP’in geçiş kotu ve güzergâhlarını, şaft boyutlarını belirler.
Mimari sonuç:
-
Perde hattında doğrusal şaftlar; diyafram deliklerini minimum tut.
-
Çelik çerçevede kiriş delikleri için ön tasarım; rijitlik ve yangın koruma birlikte düşünülmeli.
-
İzolasyon/damper varsa MEP senaryoları (EEW, kapama–bölgesel valf) baştan yazılmalı.
15) İnşa–Lojistik–Bakım: Seçimin Yaşam Döngüsüne Etkisi
-
Betonarme: Yerinde döküm; süre–hava bağımlılığı; bakım düşük–orta.
-
Çelik/kompozit: Atölye üretimi–şantiyede hız; kaynak–civata kontrolü; yangın–korozyon bakımı.
-
Ahşap/hafif sistem: Hızlı kurulum; nem/yangın disiplinleri; bağlantı bakımı.
-
İzolasyon/damper: Periyodik muayene–yağlama–parça değişimi; IO hedefinin sigortası.
Mimar için anlamı: mekân rezervleri (erişim kapakları, servis holleri) ve gizli bakım güzergâhları tasarlamak.
16) Maliyet–Fayda–Risk Üçgeni
Taşıyıcı sistem seçimi ilk yatırım (CapEx) kadar kesinti ve bakım maliyeti (OpEx) üzerinden de değerlendirilmelidir.
-
İzolasyon/damper ilk yatırımı ↑ → non-strüktürel hasar ve kesinti ↓.
-
Çelik/kompozit ilk yatırım ↑ → süre ↓, gelir–erken kullanım ↑.
-
Betonarme en düşük CapEx olabilir; ancak düzensizlik ve detay hatası riskiyle operasyon maliyetini artırabilir.
Mimarın görevi, hedef performans ve işlev sürekliliği parametrelerini açıkça tanımlamaktır.
17) Tipoloji Bazında Sistem Eşlemesi
-
Hastane/Veri Merkezi/Komuta: İzolasyon + perde çekirdek + non-strüktürel paket; IO.
-
Okul/Yurt: Perde+çerçeve ya da çelik diyagonal + damper; drift ve ivme kontrolü; tahliye simülasyonu.
-
Konut (orta kat): Betonarme perde–çerçeve; balkon kısa–simetrik; cephe hafif.
-
Ofis–Karma Kullanım: Kompozit; çekirdek perde + dış çerçeve; MEP–esnek modülasyon.
-
Endüstri–Depo: Çelik diyagonal; geniş açıklık; raf ankraj ve TMD (rafüstü akortlu kütle) opsiyonu.
-
Kültür–Spor: Çelik moment + diyagonal; akustik–görsel donatıda sismik askı.
18) İkincil Tehlikeler ve Çoklu Tehditler
Kıyı/dere havzalarında deprem → tsunami/taşkın ile eşleşebilir. Yamaçta heyelan/taş düşmesi; endüstride yangın/kimyasal. Taşıyıcı seçim; yükseltilmiş kot, set-back, hafif çatı, enerji–su otonomisi ve yangın bölgeleme ile birlikte kurgulanmalıdır.
19) Davranışsal Tasarım ve İnsan Akışı
Egress kapasitesi, taşıyıcı kararlarla uyumlu olmalıdır: perde yerleri merdiven–hol genişliklerini daraltmamalı; çelik diyagonaller koridor–galeri kurgusunu kesmemeli. Dinamik yönlendirme, duman basınçlandırma ve kapı kapanma kuvveti senaryoları—Güvenli Mod ile entegre edilmelidir.
20) Dijital İkiz–SHM ile Geri Besleme
Seçilen sistem, yapı sağlığı izlemesi ve dijital ikiz ile doğrulanır:
-
Betonarmede çatlak–drift, çelikte düğüm titreşim imzası, izolasyonda deplasman–sürtünme izleme.
-
Olay sonrası AAR ile perde yerleri, cephe–MEP eşikleri yeniden ayarlanabilir.
Bu, gelecekteki projelerde tasarım bilgi birikimini büyütür.
21) Estetik ve İfade: Taşıyıcıyı Görünür Kılmanın Pedagojisi
Çelik diyagonaller, BRB çekirdekleri, damperler ve izolatör balkonları; görünür bırakıldığında deprem güvenliği didaktik bir anlatıya dönüşür. Eğitim–kültür yapılarında bu bileşenlerin “şeffaf detay” olarak işlenmesi, toplumsal farkındalık yaratır.
22) Sözleşme–Plan Notu: Sistem Seçimi Nasıl Güvence Altına Alınır?
-
Ruhsatta “Sismik Hedef Performans Beyanı” ve “Taşıyıcı Sistem Gerekçe Raporu”.
-
Mock-up (cephe–ankraj–asma tavan–MEP askı) ve FAT/SAT (çelik düğüm, damper) şartı.
-
“Düzensizlik Tarama Formu” ve MEP Sismik Paket Listesi zorunlu ekler.
Bu çerçeve, tasarım niyetini inşa gerçekliğine bağlar.
23) Uygulamalı Senaryo A — Orta Katlı Konut (8–10 Kat)
Hedef: LS + non-strüktürel hasar azaltımı.
Seçim: Betonarme perde–çerçeve; çekirdek çevresinde perdeler; balkon kısa–simetrik; cephe hafif.
MEP: Gaz sismik kesici; kompansatör; kablo tavası izolatörü.
Sonuç: Drift hedefi içinde; asma tavan–armatur düşmeleri minimum.
24) Uygulamalı Senaryo B — İzole Hastane Bloğu
Hedef: IO (hemen kullanım).
Seçim: Taban izolasyonu + perde çekirdek; MEP’te yüksek esneklik; giriş köprüsü ve cephede büyük deplasmanderzleri.
Sönüm: MR/viskoz damper ile kat içi ivme hedefleri.
Sonuç: Ameliyathaneler çalışır; non-strüktürel hasar sınırlı.
25) Uygulamalı Senaryo C — Ofis Kulesi (Kompozit)
Hedef: Esnek plan + hız + düşük ivme.
Seçim: Kompozit dış çerçeve + betonarme çekirdek; bazı açıklıklarda eksantrik diyagonal.
MEP: Düşük tavan–yüksek yoğunluk için kiriş delikleri ön projede.
Sonuç: İnşa süresi ↓, net kat yüksekliği ↑, drift ve ivme kontrolü başarılı.
26) Mimari Kontrol Listesi — Taşıyıcı Sistem Seçimi
-
Hedef performans (CP/LS/IO) yazılı ve onaylı mı?
-
Plan yalın/simetrik mi; düzensizlik taraması yapıldı mı?
-
Çekirdek/perde dizilimi süreklilik sağlıyor mu?
-
Seçilen sistemle drift ve kat içi ivme hedefleri sağlanıyor mu?
-
Cephe–asma tavan–MEP için kayar/askı/kompansatör detayları var mı?
-
İzolasyon/damper varsa deplasman köprüleri ve derz boyutları çözüldü mü?
-
Egress ve duman basınçlandırma taşıyıcı düzenle çakışıyor mu?
-
Mock-up/FAT/SAT ve CDE (dijital arşiv) planı hazır mı?
-
Bakım–erişim güzergâhları ve kapakları tasarlandı mı?
-
AAR döngüsü ve dijital ikiz/SHM stratejisi yazıldı mı?
Sonuç
Taşıyıcı sistem seçimi, deprem performansının ana ayar düğmesidir. Betonarme çerçeve–perde düzenlerinden çelik/kompozit ve hafif sistemlere, izolasyon–damperli “akıllı” çözümlere kadar her tercihin mimari dil, non-strüktürel güvenlik, MEP entegrasyonu, egress ve işletme–bakım üzerinde doğrudan sonucu vardır. Başarılı bir seçim, üç ilkeyi birlikte sağlar: yalın plan ve süreklilik, hafiflik ve ivme kontrolü, bakım–işletme gerçekliği.
Mimar–statik–MEP ortak masasında, hedef performans (CP/LS/IO) baştan yazılmalı; düzensizlikler henüz avan şemada derz veya simetri ile giderilmeli; cephe ve non-strüktürel bileşenler kayar/askı/ankraj ilkeleriyle donatılmalı; MEP şaft–güzergâhları perde–kiriş düzenine erken gömülmelidir. İzolasyon ve sönümleyiciler, IO ve “hemen kullanım” isteyen tipolojilerde oyun değiştiricidir; fakat dilatasyon ve MEP esnekliği gibi mimari karşılıkları titizlikle tasarlanmalıdır.
Sonuçta doğru taşıyıcı sistem, depremde yalnız göçmeyi önleyen bir iskelet değil; yaralanmayı azaltan, işlevi sürdürenve hızlı toparlanmayı mümkün kılan bütüncül bir mimari stratejidir. Bu, bir sistem kararı olduğu kadar bir etikseçimdir: hayatı koruyan mekânlar üretmek.