Geleneksel Türk evi, yalnızca bir barınma tipolojisi değil; coğrafyanın iklimi, malzemesi ve kültürüyle yoğrulmuş hafif ama zeki bir yapı mantığının ürünüdür. Ahşap karkasın esnekliği, hımış dolgunun sönümleyici etkisi, taş zemin…
Taş yapılar, kentlerimizin hafızasıdır: camiler, kiliseler, hanlar, hamamlar, kervansaraylar, medreseler, taş köprüler, konaklar ve kıyı kasabalarının kireç harçlı taş evleri… Bu yapıların her biri, yalnız birer mekân değil, çok katmanlı…
Üniversite kampüsleri, yalnızca eğitim–öğretim faaliyetlerinin yürütüldüğü mekânlar değil; aynı zamanda araştırma, sağlık, barınma, kültür ve lojistik işlevlerini aynı anda barındıran küçük kentlerdir. Dolayısıyla deprem güvenliği, tek bir bina tipolojisinin optimizasyonu…