Geleneksel Türk evi, yalnızca bir barınma tipolojisi değil; coğrafyanın iklimi, malzemesi ve kültürüyle yoğrulmuş hafif ama zeki bir yapı mantığının ürünüdür. Ahşap karkasın esnekliği, hımış dolgunun sönümleyici etkisi, taş zemin…
Taş yapılar, kentlerimizin hafızasıdır: camiler, kiliseler, hanlar, hamamlar, kervansaraylar, medreseler, taş köprüler, konaklar ve kıyı kasabalarının kireç harçlı taş evleri… Bu yapıların her biri, yalnız birer mekân değil, çok katmanlı…
Deprem güvenli bir yapının kaderi çoğu zaman zeminle kurduğu ilk cümlede yazılır. O cümle, temel tipinin adı değildir; zemin-üst yapı etkileşimini (soil–structure interaction, SSI) mimari kararlara çevirebilen bütüncül bir düşünme…