Bir yapının depremde nasıl davrandığını belirleyen tek şey taşıyıcı sistem değildir; plan düzleminde ve kesitte nasıl kütleye dönüştüğü, parça–bütün oranları, boşluk–doluluk dengesi, hareket derzleri, çatı morfolojisi ve komşu yapılarla kurduğu…
Deprem güvenli bir mimarinin kaderi, yalnız kolon–kiriş–perde üçgeninde değil; yapının yerle kurduğu ilişkide, yani zemin bağlantısında yazılır. Zemin bağlantısı dediğimizde yalnız temel tipini (radye, kazık, sürekli temel vb.) kastetmiyoruz. Yapı–zemin–peyzaj–altyapı…
Gecekondu dokusu, yalnızca “düşük standartlı konut” topluluğu değildir; iş, aile, akrabalık, dayanışma, mikro-ticaret ve gündelik hayata ait mekânsal ilişkilerin dar gelir koşullarında kendiliğinden kurduğu bir ekosistemdir. Ne var ki bu…
Depremden sonra eğitimin hızlı ve güvenli şekilde devam etmesi, toplumun psikososyal iyileşmesinin en etkili kaldıraçlarından biridir. Geçici okul binaları yalnızca “derse devam” etmenin pratik bir aracı değildir; aynı zamanda çocukların…
“Rehabilitasyon” sözcüğü, mimarlıkta sadece fiziksel bir onarımı değil; bir yapının davranışını, işlevini ve kimliğinieşzamanlı iyileştirmeyi ifade eder. Deprem kuşağında ise bu sözcük, çok daha keskin bir anlam kazanır: sismik tehlike…
Mimarlık stüdyosu, fikirlerin çizim, model, tartışma ve prototipler aracılığıyla somut performansa dönüştüğü bir laboratuvardır. Deprem kuşağındaki ülkelerde bu laboratuvarın ana derslerinden biri, deprem odaklı tasarım olmalıdır. Ancak “deprem”i stüdyo masasına…
Deprem, çoğu zaman yalnızca bina ölçeğinde ele alınan bir risk gibi görünse de şehrin açık alan sistemi, mavi–yeşil altyapısı, mikro-topografyası, yaya dolaşımı ve kıyı/ıslak alan ilişkileri üzerinden doğrudan peyzaj mimarisinin…